Foshnja që lindi nën rrënoja tani ka një emër: 𝗔𝘆𝗮, arabisht për “një shenjë nga Zoti”
Një vajzë siriane, nëna e së cilës e lindi teksa ishte e bllokuar nën rrënojat e shtëpisë së tyre gjatë tërmetit shkatërrues të kësaj jave, tani ka një emër: Aya, arabisht për “një shenjë nga Zoti”. Me prindërit e saj dhe të gjithë vëllezërit e motrat e saj të vrarë, xhaxhai i saj do ta marrë brenda.
Aya është një nga numrat e pallogaritshëm të jetimëve të mbetur nga tërmeti me magnitudë 7.8 të së hënës, i cili vrau më shumë se 20,000 njerëz në Sirinë veriore dhe Turqinë juglindore. Tërmeti para agimit rrëzoi mijëra ndërtesa banimi mbi banorët teksa ata ishin zgjuar nga gjumi, kështu që familje të tëra po shuhen.
Në shumicën e rasteve, të afërmit marrin fëmijë jetimë, thonë mjekët dhe ekspertët. Por ata të afërm të mbijetuar po merren gjithashtu me rrënojat e jetës dhe familjeve të tyre. Në kaosin e vazhdueshëm ditë pas tërmetit, me të vdekur dhe një numër në rënie të të mbijetuarve që ende gjenden, mjekët thonë se është e pamundur të thuhet se sa fëmijë humbën prindërit e tyre.
Në një spital në veriperëndim të Sirisë, një vajzë 7-vjeçare me flokë të kuqe, Jana al-Abdo, pyeti vazhdimisht se ku ishin prindërit e saj pasi u soll, tha Dr Khalil Alsfouk, i cili po e trajtonte. “Më vonë zbuluam se ajo ishte e vetmja që mbijetoi mes gjithë familjes së saj”, tha ai.
Në rastin e të porsalindurës Aya, xhaxhai i babait të saj, Salah al-Badran, do ta pranojë atë pasi të dalë nga spitali.
Por shtëpia e tij u shkatërrua gjithashtu në qytetin veriperëndimor të Sirisë, Jenderis. Ai dhe familja e tij arritën të shpëtonin nga ndërtesa njëkatëshe, por tani ai dhe familja e tij prej 11 personash jetojnë në një tendë.
“Pas tërmetit, askush nuk mund të jetojë në shtëpinë apo ndërtesën e tij. Vetëm 10% e ndërtesave këtu janë të sigurta për të jetuar dhe pjesa tjetër janë të pajetueshme”, tha ai për AP, transmeton Klankosova.tv.
Punonjësit e shpëtimit në Jenderis gjetën Ayan të hënën pasdite, më shumë se 10 orë pas goditjes së tërmetit, teksa po gërmonin rrënojat e ndërtesës pesëkatëshe ku jetonin prindërit e saj. E varrosur nën beton, foshnja ishte ende e lidhur me kordonin e kërthizës me nënën e saj, Afraa Abu Hadiya, e cila kishte vdekur së bashku me bashkëshortin dhe katër fëmijët e tjerë. Foshnja u dërgua me urgjencë në një spital në qytetin e afërt të Afrinit.
Abu Hadiya ndoshta lindi vajzën dhe më pas vdiq disa orë para se të gjendeshin, tha doktor Hani Maarouf në spitalin Cihan në Afrin.
“Ne e quajtëm Aya, në mënyrë që të mos e quanim një fëmijë të porsalindur. Gjendja e saj po përmirësohet nga dita në ditë dhe nuk ka pasur dëmtime në shtyllën kurrizore, siç u frikësua fillimisht”, tha Maarouf.
Agjencia e OKB-së për fëmijë, UNICEF, tha se ka monitoruar fëmijët, prindërit e të cilëve janë të zhdukur ose të vrarë, duke ofruar ushqim, rroba dhe ilaçe dhe duke koordinuar me spitalet për të gjetur anëtarët e familjes së gjerë që mund të jenë në gjendje të kujdesen për ta.
Në Turqi, Ministria e Familjes dhe Shërbimeve Sociale u bëri thirrje familjeve të mundshme kujdestare që të paraqesin aplikime. Ministria tha se fëmijët, familjet apo të afërmit e të cilëve nuk mund të gjendeshin, aktualisht po kujdeseshin në institucionet shtetërore. Stafi po vlerësonte nevojat e tyre dhe po i vendoste në familje kujdestare të regjistruara, tha ministria.
Pranë qytetit sirian Azaz të kontrolluar nga opozita, një organizatë joqeveritare ka ngritur një jetimore të improvizuar që tani strehon rreth 40 fëmijë.
Por në shumë raste hyn familja e gjerë. Sirianët kanë përvojë në përballjen me tragjedinë e fëmijëve pa prindër: Qindra mijëra njerëz janë vrarë në luftën e gjatë civile të Sirisë, e cila filloi në vitin 2011, duke krijuar një numër të panjohur jetimësh.
Jana, 7-vjeçarja, u gjet nga punonjësit e shpëtimit të martën pas 30 orësh nën rrënojat e shtëpisë së familjes së saj në Harem, një qytet sirian pranë kufirit turk, tha Alsfouk. Nëna, babai dhe tre vëllezërit e motrat e saj vdiqën.
Ajo u soll në një spital në qytetin e afërt Bab al-Hawa, i cili tashmë ishte i mbingarkuar, shkruan AP.
“Në seksionin e fëmijëve kemi 24 shtretër dhe pesë inkubatorë, por kemi marrë dhjetëra fëmijë. Mezi kishim kapacitet. Dhe ne ishim i vetmi spital me një seksion për kirurgji pediatrike në zonë”, tha Alsfouk.
Vetë shtëpia e Alsfouk ishte shkatërruar dhe familja e tij ishte zhvendosur me miqtë. Prej ditësh ai ka trajtuar fëmijët e plagosur, disa prej të cilëve nuk mbijetuan.
“E gjithë përvoja ishte e tmerrshme. Është e vështirë të frenosh pikëllimin tënd pasi përpiqesh të shpëtosh një fëmijë, por nuk je në gjendje, sepse më pas duhet të kalosh te dhjetëra fëmijë të tjerë që kishin nevojë për ndihmë”, tha ai.